«Ποιος θυμάται πια τον Εφιάλτη» τον προδότη;

      Γράφει ο…Σπινθήρας
                     

                          ΤΟ ΤΑΝΓΚΟ ΤΟΥ ΕΦΙΑΛΤΗ 

                           Ποιος δεν ξέρει τον Εφιάλτη;
                   Ο Εφιάλτης ήταν ο πρώτος προδότης!
                 Τότε ακόμα η προδοσία ήταν αμάρτημα!
                       Θεοί κι άνθρωποι τιμωρούσαν
                               σκληρά τον προδότη.
                         Ποιος δεν ξέρει τον Εφιάλτη;

                  Αργότερα η προδοσία έγινε επάγγελμα!
                 Οι προδότες πηγαίναν στη δουλειά τους
                 όπως οι μαγαζάτορες στα μαγαζιά τους.
                         Πουλούσαν την πραμάτεια
                  και παίρναν τον μισθό τους τακτικά.
                       Παντρεύονταν ανάμεσό τους
               να μην προδώσουν της ράτσας τη σειρά!
               Κι όμως όλος ο κόσμος θυμόταν ακόμα
                την ιστορία του Εφιάλτη τόσα χρόνια!

                   Ώσπου η προδοσία γίνηκε αρετή!
                                Έγινε καθήκον
                            και για τους προδότες
                  θεσπίστηκε εύφημος μνεία ειδική!
                           «Στο σεμνό προδότη
                 τη μεγάλη προδοσία πιστοποιούσα
                       η πατρίς ευγνωμονούσα!»
                  Ποιος θυμάται πια τον Εφιάλτη;

Μόλις διάβασα το άρθρο του Μίκη «Μια φωτογραφία, χίλιες λέξεις», ευθύς αμέσως στο μυαλό μου άρχισε να παίζει αυτό το τραγούδι του Μίκη από το «Τραγούδι του νεκρού αδελφού». 

Ύστερα θύμωσα. Με εμάς τους Αριστερούς, που κρυβόμαστε πίσω από το δάχτυλό μας και καταπίνουμε την ντροπή και τον εξευτελισμό και δεν έχουμε ξεσηκωθεί (όπως θα έκαναν οι παππούδες μας) να πάρουμε παραμάζωμα αυτό το άθλιο γκρουπούσκουλο, τον ΣΥΡΙΖΑ,  που κυβερνά μαζί με Ακροδεξιούς και πρωθυπουργό ένα κουτσαβάκι. Μα τι λέω; τα κουτσαβάκια είχαν έναν κάποιον ηθικό κώδικα, τον δικό τους. Βέβαια, δεν ταίριαζε με τον ηθικό κώδικα της κοινωνίας, αλλά είχαν. Πώς να τον πω; αλήτη; Μα κι οι αλήτες έχουν κάποιον ηθικό κώδικα. Παλιάνθρωπο! Έτσι θα τον πω. 

Όμως, η ευθύνη είναι ολόκληρη δική μας, των Αριστερών. Γιατί δεν αναλαμβάνουμε την ευθύνη της λευτεριάς και σκύβουμε το κεφάλι και δεν αγωνιζόμαστε. Μόνο τρέχουμε στο Μακρονήσι μια φορά τον χρόνο και στην Καισαριανή και στην Κοκκινιά, για ν’ αποτίσουμε φόρο τιμής στους πεσόντες κομμουνιστές. Και δεν ντρεπόμαστε, που χρησιμοποιούμε τους νεκρούς ήρωες σαν άλλοθι της δικής μας δειλίας. 

Τι άλλο είμαστε, αν όχι δειλοί, βολεμένοι και ανεύθυνοι; Καμμία δικαιολογία δεν έχουμε. Κι όποιος ξαναπεί «και να ’ρθει η δεξιά;» θα του απαντήσω: « Ποια δεξιά; Ο Αλέξης την ξεπέρασε!». Ειρήσθω εν παρόδω, ο δημοσιογράφος Κύρτσος (ναι, ξέρω δεν τον συμπαθείτε, επειδή είναι δεξιός) είπε (δείτε τι είπε) ότι ο Σαμαράς είχε αρνηθεί τον Άραξο στους Αμερικανούς.  

Ποια δεξιά; Η Ηριάννα που είναι αθώα δεν είναι στη φυλακή;

Ποια δεξιά; Ο δολοφόνος του Φύσσα επί ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ δεν βγήκε από τη φυλακή; 

Ποια δεξιά; Το ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ δεν ξεπούλησε 14 αεροδρόμια και ολόκληρη τη χώρα για 99 χρόνια; Θα πείτε ότι και η ΝΔ ψήφισε το τρίτο μνημόνιο. Σωστά. Κι εγώ σας ρωτώ: Ένα δεξιό κόμμα να μην στήριζε μια δεξιά κυβέρνηση; Ή μήπως περιμέναμε από τη δεξιά να κάνει το επαναστατικό της άλμα; Η δεξιά είναι δεξιά. Συντήρηση. 
Ποια δεξιά; Πέρασε πιο δεξιά στη διακυβέρνηση της χώρας από το ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ; Καλά το είχε γράψει ο Μίκης, ότι το κυβερνητικό μόρφωμα είναι η πιο δεξιά κυβέρνηση που πέρασε από συστάσεως ελληνικού κράτους. Και έσπευσαν οι ΣΥΡΙΖΑΝΕΛίτες να του πουν: «Τι είναι αυτά που λες Μίκη μας;» (βάλανε το «μας» δήθεν μου και τάχα μου ότι τον αγαπάνε) «εμείς Μίκη μας, περάσαμε χούντα, φυλακές…» Λες κι ο Μίκης δεν πέρασε Μακρόνησο, χούντα, φυλακές, εκτοπίσεις και εξορίες και πρέπει να του τα θυμίσουν… ότι τα πέρασαν εκείνοι… 

Ας μην κοροϊδευόμαστε μεταξύ μας. Το «ο λαός δεν ξεχνά τι σημαίνει δεξιά» είναι βολικό. Δίνει άλλοθι στο γκρουπούσκουλο, βολεύει κι εμάς– «που να τρέχουμε για ξεσηκωμούς τώρα;» «άσε να δούμε πώς θα την παλέψουμε», «κοίτα οι άλλοι κάνουν μπίζνες, εμείς στην απ’ έξω;» Και άλλα παρόμοια…   

Ποια δεξιά; Υπάρχει πιο δεξιά πράξη από το να προδίδεις τους δικούς σου; Την οικογένειά σου; Και ποια οικογένεια δέχεται στους κόλπους της εκείνον που την πρόδωσε; Καμία, ποτέ και πουθενά στον κόσμο. 

Εμείς οι Αριστεροί γιατί δεχόμαστε ένας παλιάνθρωπος να διασύρει την ιδεολογία και την ιστορία της Ελληνικής Αριστεράς; Γιατί δεχόμαστε να μας πουλάει σε αμερικανικό παζάρι; 

Προ ημερών, ο Εφιάλτης επισκέφτηκε τη Μακρόνησο παρέα με κάτι αστυνομικούς. Το κατάπιαμε κι αυτό. Γιατί, βεβαίως, αν φύγει το γκρουπούσκουλο μπορεί να έρθει η… επάρατος δεξιά. Ε, ας έρθει. 

Εγώ τη δεξιά δεν την φοβάμαι. Γιατί την ξέρω καλά και ξέρω τι να περιμένω από αυτήν. Τη σοσιαλδημοκρατία φοβάμαι, γιατί γνωρίζω τη βρώμικη ιστορία της και τον ποταπό της ρόλο ολόκληρο τον 20ο αιώνα, που συνεχίζεται… Κάνει τη βρώμικη δουλειά που δεν κάνει η δεξιά, για να μη λερώσει τα μεταξωτά της πουκάμισα. Αυτό κάνει.   
Ο Εφιάλτης μας πούλησε στους Αμερικανούς θηρευτές.

Ο Εφιάλτης ταπεινώνει ένα ολόκληρο έθνος.

Ο Εφιάλτης επισκέφτηκε την Μακρόνησο!

Αλλά, «ποιος θυμάται πια τον Εφιάλτη» τον προδότη; 

Η ύβρις πάντα τιμωρείται. Μόνη μας ελπίδα, πλέον, μόνον οι Ερινύες.   


Ο Σπινθήρας
info@theodorakism.gr