Γράφει η συγγραφέας Αναστασία Βούλγαρη που έργα της προλόγισε ο ίδιος ο Μίκης Θεoδωράκης.
Η εικοσαετία 1980-2000 είναι μια περίοδος εξαιρετικής δημιουργίας και μεγάλης δημιουργικότητας για τον Μίκη Θεοδωράκη.
Συνθέτει 23 κύκλους τραγουδιών, μουσική για αρχαίο δράμα, λυρικές τραγωδίες («Ηλέκτρα», «Μήδεια», «Αντιγόνη»), συμφωνικά έργα (τέσσερεις συμφωνίες, ανάμεσά τους και η μεγαλειώδης «3η Συμφωνία» σε ποίηση Διονύσιου Σολωμού), μουσική για κινηματογράφο (όπως για την ταινία «Ο άνθρωπος με το γαρύφαλλο») χορωδιακή μουσική και χορωδιακή-θρησκευτική μουσική, μουσική για μπαλέτο («Ζορμπάς» κ.ά), μουσική για θέατρο («Μάκβεθ» κ.ά), μουσική δωματίου, συμφωνική μουσική («Raven» σε ποίηση Σεφέρη, Adagio κ.ά), καθώς επίσης και το «Canto Olympico», ειδικά γραμμένο για τους Ολυμπιακούς Αγώνες της Βαρκελώνης, το 1992.
Παράλληλα με τη μουσική δημιουργία και την έντονη αγωνιστική και πολιτική δράση, ο Θεοδωράκης εκδίδει τους πέντε τόμους της αυτοβιογραφίας του με τίτλο Οι δρόμοι του Αρχάγγελου, αλλά και άλλα βιβλία, όπως το τρίτομο Πού να βρω την ψυχή μου («Ιδέες», «Πολιτισμός», «Μουσική»), το οποία πολτοποιήθηκαν για άγνωστους λόγους, καθώς και μια ποιητική συλλογή με τίτλο Να μαγευτώ και να μεθύσω.
Αυτή η δεύτερη «χρυσή εποχή» του Θεοδωράκη θα μείνει άγνωστη το ελληνικό κοινό, τη στιγμή που ο συνθέτης αποθεώνεται στο εξωτερικό.
Το 2013, ο Στέφανος Κορκολής, εξ αιτίας ενός τζετ λαγκ (μετά από περιοδεία στο εξωτερικό), που τον κρατά ξάγρυπνο ώς τα χαράματα, ανακαλύπτει τυχαία τον συμφωνικό Θεοδωράκη.
Τον Ιούλιο του 2013, βρισκόμαστε στον κινηματογράφο «Τριανόν», στην πρεμιέρα της ταινίας του Αστέρη Κούτουλα «Ανακυκλώνοντας τη Μήδεια», με μουσική από τη λυρική τραγωδία του Μίκη Θεοδωράκη «Μήδεια». Παραβρίσκεται ο Μίκης. Είχε ανακοινωθεί ότι την πρεμιέρα θα άνοιγε ο Στέφανος Κορκολής με τον «Ζορμπά», επιθυμία που είχε εκφράσει ο ίδιος ο Μίκης. Πράγματι, ο Στέφανος κάθεται στο πιάνο, βάζει τα δάχτυλα πάνω στα πλήκτρα κι η μουσική απογειώνεται. Μαζί της κι εμείς. Στο τέλος ο Μίκης τού φωνάζει: «Μπράβο!»
Ο ωραία «πειραγμένος» «Ζορμπάς», που τελικά κατέληξε σε «Φαντασία για πιάνο», θα μας φέρει πιο κοντά στον Κορκολή, τον οποίο είχαμε συνηθίσει να εκτελεί κλασικά έργα, αλλά και να τα «πειράζει» έξυπνα και, κυρίως, με γνώση, σεβασμό και αγάπη.
Ο Κορκολής αγάπησε με πάθος τη μουσική του Θεοδωράκη και επειδή είναι καλλιτέχνης με αυτοπεποίθηση δεν διστάζει να διασκευάσει και να ερμηνεύσει έργα του Μίκη, χωρίς όμως να παραλείπει να του ζητά, κάθε φορά, την άδεια.
Η πρώτη του δισκογραφική δουλειά με έργα του Θεοδωράκη, η «Συνάντηση», έγινε χρυσός και ταξίδεψε σ’ όλη την Ελλάδα με τεράστια επιτυχία.
Η νεαρή τραγουδίστρια Σοφία Μανουσάκη, που έκανε τον Μίκη να δακρύσει όταν την άκουσε να τραγουδά το «Δρόμοι παλιοί», απέδωσε εξαιρετικά τα τραγούδια και το πιάνο του Στέφανου έγινε από μόνο του μια ολόκληρη ορχήστρα. Αυτό μόνον ο Κορκολής μπορεί να το κατορθώσει…
Ακολούθησε το «Μαουτχάουζεν» σε μεταγραφή για πιάνο και φωνή από τον Θεοδωράκη και τον Κορκολή, με ερμηνεύτρια τη Σοφία, το οποίο πρωτοπαρουσιάστηκε στο θέατρο της Μικρής Επιδαύρου, το περασμένο καλοκαίρι. Η εικοσάχρονη Μανουσάκη τραγουδά τον «Αντώνη» και το «Άσμα ασμάτων» με φωνή γυναίκας που έχει βιώσει τραγικά ιστορικά γεγονότα. Δίκαια η Φαραντούρη χαρακτήρισε τη φωνή της Σοφίας «το απόλυτο μουσικό όργανο».
Σε λίγες μέρες, αναμένεται να κυκλοφορήσει ο νέος δίσκος του Κορκολή με έργα του Θεοδωράκη και ερμηνεύτρια τη Σοφία Μανουσάκη, με τίτλο «Συνάντηση ΙΙ».
Είναι τα τρία άγνωστα έργα του Θεοδωράκη, τα οποία συμπεριλαμβάνονται στη «Συνάντηση ΙΙ».
Τα τραγούδια ερμηνεύει θεϊκά η Σοφία Μανουσάκη, ενώ στον κύκλο «Μια θάλασσα γεμάτη μουσική», το τσέλο της Μαριλίζας Παπαδούρη συνοδεύει μαγευτικά το πιάνο και τη φωνή. Ο Κορκολής και εδώ μετατρέπει, όπως μόνον εκείνος ξέρει, το πιάνο του σε ορχήστρα.
Τρία έργα από τρεις διαφορετικές περιόδους της ζωής του Μίκη.
Τη «Μικρή σουίτα» για πιάνο συνέθεσε ο Θεοδωράκης εξόριστος στην Ικαρία, ενόσω ήταν πεταμένος μέσα σ’ έναν λάκκο με λύματα, ύστερα από έναν ξυλοδαρμό από τον Διοικητή της Χωροφυλακής.
Τους «Χαιρετισμούς» σε ποίηση Αγγελικής Ελευθερίου, Γιάννη Θεοδωράκη και ένα ποίημα του συνθέτη, συνέθεσε την περίοδο 1978- 1981, στην Αθήνα, στο Βραχάτι και στο Παρίσι.
Ο δίσκος κυκλοφόρησε το 1982 με τη Δήμητρα Γαλάνη. Το εξώφυλλο είχε φιλοτεχνήσει ο Γιάννης Τσαρούχης. Ο δίσκος ξεχάστηκε σχεδόν αμέσως, όχι μόνον επειδή ο συνθέτης ήταν επίσημα κομμένος από τις δισκογραφικές, το ραδιόφωνο και την τηλεόραση, αλλά και επειδή η καλλίφωνος τραγουδίστρια, εξ όσων γνωρίζουμε, ουδέποτε τον παρουσίασε σε κάποια συναυλία της.
Ο Θεοδωράκης, το 1987, συνέθεσε τον κύκλο τραγουδιών «Μια θάλασσα γεμάτη μουσική», σε ποίηση Δήμητρας Μαντά. Ο δίσκος κυκλοφόρησε το 1994 στη Γαλλία, σε ερμηνεία της Angelique Ioannatos.
Ο κύκλος τραγουδιών «Μια θάλασσα γεμάτη μουσική» έχει το προνόμιο να ανήκει στην τετραλογία «Λυρική τετραλογία- Το τετράφυλλο δάκρυ», όπως την έχει ονομάσει ο συνθέτης.
«Η Λυρική Τετραλογία –Το τετράφυλλο Δάκρυ» γράφει ο Μίκης, «έχει επίκεντρο τον Ελλαδικό Έρωτα. Κοινό γνώρισμα και των τεσσάρων κύκλων είναι η λατρεία για την ελληνική φύση και κυρίως την ελληνική θάλασσα. Η ποίηση τους είναι ονειρική. Απευθύνεται στον ποιητικό εαυτό μας, στο λυρικό μας υποσυνείδητο, στη συλλογική νεοελληνική ευαισθησία και μνήμη. Αποδρά από την καθημερινότητα. Προσπαθεί να ανακαλύψει νέες “σταθερές” τού συναισθηματικού μας υπόβαθρου. Προσπαθεί να διεισδύσει στα Άγια των Αγίων, στο απόσταγμα της ελληνικής ουσίας ».(Απόσπασμα από το σημείωμα του συνθέτη στον δίσκο «Η Βεατρίκη στην οδό μηδέν» Τη «Λυρική Τετραλογία» αποτελούν οι κύκλοι τραγουδιών «Τα πρόσωπα του ήλιου», «Ως αρχαίος άνεμος» , σε ποίηση Διονύση Καρατζά, «Η Βεατρίκη στην οδό μηδέν» σε ποίηση Διονύση Καρατζά και δύο ποιήματα του συνθέτη και «Μια θάλασσα γεμάτη μουσική», σε ποίηση Δήμητρας Μαντά).
Τα «προδομένα έργα»
Έτσι ονομάζει ο Μίκης τους 23 κύκλους τραγουδιών του, τα οποία έμειναν άγνωστα στο ελληνικό κοινό από το 1980 έως σήμερα. Ανάμεσά τους οι «Χαιρετισμοί» και ο κύκλος «Μια θάλασσα γεμάτη μουσική».
Η πύρινη επιστολή του Θεοδωράκη στάθηκε η αφορμή για τον Κορκολή να μελετήσει τις παρτιτούρες και να ενορχηστρώσει-μεταγράψει τα τραγούδια για να τα χαρίσει στον Μίκη και σε όλους εμάς.
Όσο για τη «Μικρή σουίτα» για πιάνο, νομίζω ότι ο Στέφανος την συμπεριλαμβάνει στη «Συνάντηση ΙΙ» όχι μόνο επειδή είναι ένα πιανιστικό αριστούργημα , αλλά και για να αποτίσει φόρο τιμής στον αγωνιστή Θεοδωράκη, αλλά και σε όλους εκείνους που αγωνίζονται για την ελευθερία και τη δικαιοσύνη.
Άκουσα τους «Χαιρετισμούς» και έμεινα κατάπληκτη από την ομορφιά… Αλλά σταματώ εδώ. Η «Συνάντηση ΙΙ» κρύβει πολλές εκπλήξεις και όχι μόνον μουσικές…
Στις 11 και 12 Νοεμβρίου, στον ΙΑΝΟ, ο Στέφανος Κορκολής σε μια παράσταση-αφήγηση θα παρουσιάσει έργα του Μίκη Θεοδωράκη. Μεταξύ αυτών και τραγούδια από τη «Συνάντηση ΙΙ».
ΠΗΓΗ:http://www.ogdoo.gr/apopseis/filoi/gia-ton-stefano-korkoli-ton-miki-theodoraki-kai-ti-synantisi-ii
Η εικοσαετία 1980-2000 είναι μια περίοδος εξαιρετικής δημιουργίας και μεγάλης δημιουργικότητας για τον Μίκη Θεοδωράκη.
Συνθέτει 23 κύκλους τραγουδιών, μουσική για αρχαίο δράμα, λυρικές τραγωδίες («Ηλέκτρα», «Μήδεια», «Αντιγόνη»), συμφωνικά έργα (τέσσερεις συμφωνίες, ανάμεσά τους και η μεγαλειώδης «3η Συμφωνία» σε ποίηση Διονύσιου Σολωμού), μουσική για κινηματογράφο (όπως για την ταινία «Ο άνθρωπος με το γαρύφαλλο») χορωδιακή μουσική και χορωδιακή-θρησκευτική μουσική, μουσική για μπαλέτο («Ζορμπάς» κ.ά), μουσική για θέατρο («Μάκβεθ» κ.ά), μουσική δωματίου, συμφωνική μουσική («Raven» σε ποίηση Σεφέρη, Adagio κ.ά), καθώς επίσης και το «Canto Olympico», ειδικά γραμμένο για τους Ολυμπιακούς Αγώνες της Βαρκελώνης, το 1992.
Παράλληλα με τη μουσική δημιουργία και την έντονη αγωνιστική και πολιτική δράση, ο Θεοδωράκης εκδίδει τους πέντε τόμους της αυτοβιογραφίας του με τίτλο Οι δρόμοι του Αρχάγγελου, αλλά και άλλα βιβλία, όπως το τρίτομο Πού να βρω την ψυχή μου («Ιδέες», «Πολιτισμός», «Μουσική»), το οποία πολτοποιήθηκαν για άγνωστους λόγους, καθώς και μια ποιητική συλλογή με τίτλο Να μαγευτώ και να μεθύσω.
Αυτή η δεύτερη «χρυσή εποχή» του Θεοδωράκη θα μείνει άγνωστη το ελληνικό κοινό, τη στιγμή που ο συνθέτης αποθεώνεται στο εξωτερικό.
Το 2013, ο Στέφανος Κορκολής, εξ αιτίας ενός τζετ λαγκ (μετά από περιοδεία στο εξωτερικό), που τον κρατά ξάγρυπνο ώς τα χαράματα, ανακαλύπτει τυχαία τον συμφωνικό Θεοδωράκη.
Τον Ιούλιο του 2013, βρισκόμαστε στον κινηματογράφο «Τριανόν», στην πρεμιέρα της ταινίας του Αστέρη Κούτουλα «Ανακυκλώνοντας τη Μήδεια», με μουσική από τη λυρική τραγωδία του Μίκη Θεοδωράκη «Μήδεια». Παραβρίσκεται ο Μίκης. Είχε ανακοινωθεί ότι την πρεμιέρα θα άνοιγε ο Στέφανος Κορκολής με τον «Ζορμπά», επιθυμία που είχε εκφράσει ο ίδιος ο Μίκης. Πράγματι, ο Στέφανος κάθεται στο πιάνο, βάζει τα δάχτυλα πάνω στα πλήκτρα κι η μουσική απογειώνεται. Μαζί της κι εμείς. Στο τέλος ο Μίκης τού φωνάζει: «Μπράβο!»
Ο ωραία «πειραγμένος» «Ζορμπάς», που τελικά κατέληξε σε «Φαντασία για πιάνο», θα μας φέρει πιο κοντά στον Κορκολή, τον οποίο είχαμε συνηθίσει να εκτελεί κλασικά έργα, αλλά και να τα «πειράζει» έξυπνα και, κυρίως, με γνώση, σεβασμό και αγάπη.
Ο Κορκολής αγάπησε με πάθος τη μουσική του Θεοδωράκη και επειδή είναι καλλιτέχνης με αυτοπεποίθηση δεν διστάζει να διασκευάσει και να ερμηνεύσει έργα του Μίκη, χωρίς όμως να παραλείπει να του ζητά, κάθε φορά, την άδεια.
Η πρώτη του δισκογραφική δουλειά με έργα του Θεοδωράκη, η «Συνάντηση», έγινε χρυσός και ταξίδεψε σ’ όλη την Ελλάδα με τεράστια επιτυχία.
Η νεαρή τραγουδίστρια Σοφία Μανουσάκη, που έκανε τον Μίκη να δακρύσει όταν την άκουσε να τραγουδά το «Δρόμοι παλιοί», απέδωσε εξαιρετικά τα τραγούδια και το πιάνο του Στέφανου έγινε από μόνο του μια ολόκληρη ορχήστρα. Αυτό μόνον ο Κορκολής μπορεί να το κατορθώσει…
Ακολούθησε το «Μαουτχάουζεν» σε μεταγραφή για πιάνο και φωνή από τον Θεοδωράκη και τον Κορκολή, με ερμηνεύτρια τη Σοφία, το οποίο πρωτοπαρουσιάστηκε στο θέατρο της Μικρής Επιδαύρου, το περασμένο καλοκαίρι. Η εικοσάχρονη Μανουσάκη τραγουδά τον «Αντώνη» και το «Άσμα ασμάτων» με φωνή γυναίκας που έχει βιώσει τραγικά ιστορικά γεγονότα. Δίκαια η Φαραντούρη χαρακτήρισε τη φωνή της Σοφίας «το απόλυτο μουσικό όργανο».
Σε λίγες μέρες, αναμένεται να κυκλοφορήσει ο νέος δίσκος του Κορκολή με έργα του Θεοδωράκη και ερμηνεύτρια τη Σοφία Μανουσάκη, με τίτλο «Συνάντηση ΙΙ».
«Μια θάλασσα γεμάτη μουσική», «Χαιρετισμοί», «Μικρή σουίτα» για πιάνο
Είναι τα τρία άγνωστα έργα του Θεοδωράκη, τα οποία συμπεριλαμβάνονται στη «Συνάντηση ΙΙ».
Τα τραγούδια ερμηνεύει θεϊκά η Σοφία Μανουσάκη, ενώ στον κύκλο «Μια θάλασσα γεμάτη μουσική», το τσέλο της Μαριλίζας Παπαδούρη συνοδεύει μαγευτικά το πιάνο και τη φωνή. Ο Κορκολής και εδώ μετατρέπει, όπως μόνον εκείνος ξέρει, το πιάνο του σε ορχήστρα.
Τρία έργα από τρεις διαφορετικές περιόδους της ζωής του Μίκη.
Τη «Μικρή σουίτα» για πιάνο συνέθεσε ο Θεοδωράκης εξόριστος στην Ικαρία, ενόσω ήταν πεταμένος μέσα σ’ έναν λάκκο με λύματα, ύστερα από έναν ξυλοδαρμό από τον Διοικητή της Χωροφυλακής.
Τους «Χαιρετισμούς» σε ποίηση Αγγελικής Ελευθερίου, Γιάννη Θεοδωράκη και ένα ποίημα του συνθέτη, συνέθεσε την περίοδο 1978- 1981, στην Αθήνα, στο Βραχάτι και στο Παρίσι.
Ο δίσκος κυκλοφόρησε το 1982 με τη Δήμητρα Γαλάνη. Το εξώφυλλο είχε φιλοτεχνήσει ο Γιάννης Τσαρούχης. Ο δίσκος ξεχάστηκε σχεδόν αμέσως, όχι μόνον επειδή ο συνθέτης ήταν επίσημα κομμένος από τις δισκογραφικές, το ραδιόφωνο και την τηλεόραση, αλλά και επειδή η καλλίφωνος τραγουδίστρια, εξ όσων γνωρίζουμε, ουδέποτε τον παρουσίασε σε κάποια συναυλία της.
Ο Θεοδωράκης, το 1987, συνέθεσε τον κύκλο τραγουδιών «Μια θάλασσα γεμάτη μουσική», σε ποίηση Δήμητρας Μαντά. Ο δίσκος κυκλοφόρησε το 1994 στη Γαλλία, σε ερμηνεία της Angelique Ioannatos.
Ο κύκλος τραγουδιών «Μια θάλασσα γεμάτη μουσική» έχει το προνόμιο να ανήκει στην τετραλογία «Λυρική τετραλογία- Το τετράφυλλο δάκρυ», όπως την έχει ονομάσει ο συνθέτης.
«Η Λυρική Τετραλογία –Το τετράφυλλο Δάκρυ» γράφει ο Μίκης, «έχει επίκεντρο τον Ελλαδικό Έρωτα. Κοινό γνώρισμα και των τεσσάρων κύκλων είναι η λατρεία για την ελληνική φύση και κυρίως την ελληνική θάλασσα. Η ποίηση τους είναι ονειρική. Απευθύνεται στον ποιητικό εαυτό μας, στο λυρικό μας υποσυνείδητο, στη συλλογική νεοελληνική ευαισθησία και μνήμη. Αποδρά από την καθημερινότητα. Προσπαθεί να ανακαλύψει νέες “σταθερές” τού συναισθηματικού μας υπόβαθρου. Προσπαθεί να διεισδύσει στα Άγια των Αγίων, στο απόσταγμα της ελληνικής ουσίας ».(Απόσπασμα από το σημείωμα του συνθέτη στον δίσκο «Η Βεατρίκη στην οδό μηδέν» Τη «Λυρική Τετραλογία» αποτελούν οι κύκλοι τραγουδιών «Τα πρόσωπα του ήλιου», «Ως αρχαίος άνεμος» , σε ποίηση Διονύση Καρατζά, «Η Βεατρίκη στην οδό μηδέν» σε ποίηση Διονύση Καρατζά και δύο ποιήματα του συνθέτη και «Μια θάλασσα γεμάτη μουσική», σε ποίηση Δήμητρας Μαντά).
Τα «προδομένα έργα»
Έτσι ονομάζει ο Μίκης τους 23 κύκλους τραγουδιών του, τα οποία έμειναν άγνωστα στο ελληνικό κοινό από το 1980 έως σήμερα. Ανάμεσά τους οι «Χαιρετισμοί» και ο κύκλος «Μια θάλασσα γεμάτη μουσική».
Η πύρινη επιστολή του Θεοδωράκη στάθηκε η αφορμή για τον Κορκολή να μελετήσει τις παρτιτούρες και να ενορχηστρώσει-μεταγράψει τα τραγούδια για να τα χαρίσει στον Μίκη και σε όλους εμάς.
Όσο για τη «Μικρή σουίτα» για πιάνο, νομίζω ότι ο Στέφανος την συμπεριλαμβάνει στη «Συνάντηση ΙΙ» όχι μόνο επειδή είναι ένα πιανιστικό αριστούργημα , αλλά και για να αποτίσει φόρο τιμής στον αγωνιστή Θεοδωράκη, αλλά και σε όλους εκείνους που αγωνίζονται για την ελευθερία και τη δικαιοσύνη.
Άκουσα τους «Χαιρετισμούς» και έμεινα κατάπληκτη από την ομορφιά… Αλλά σταματώ εδώ. Η «Συνάντηση ΙΙ» κρύβει πολλές εκπλήξεις και όχι μόνον μουσικές…
Στις 11 και 12 Νοεμβρίου, στον ΙΑΝΟ, ο Στέφανος Κορκολής σε μια παράσταση-αφήγηση θα παρουσιάσει έργα του Μίκη Θεοδωράκη. Μεταξύ αυτών και τραγούδια από τη «Συνάντηση ΙΙ».
ΠΗΓΗ:http://www.ogdoo.gr/apopseis/filoi/gia-ton-stefano-korkoli-ton-miki-theodoraki-kai-ti-synantisi-ii
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου